Τα νεύρα μου!

Κάθε Κυριακή, τα ίδια! Η κατάσταση έχει ξεφύγει απο κάθε έλεγχο και είναι τραγική. Ο λόγος για το μποτιλιάρισμα στα Τέμπη... Όταν το περνάς για πρώτη φορά κάνεις υπομονή, λες έτυχε, σκέφτεσαι καλοκαίρι είναι, ο κόσμος πάει διακοπές, η κίνηση αυξάνεται και άλλα τέτοια χαζά. Όταν όμως καταλαβαίνεις ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι προσωρινή και ότι κάθε, μα κάθε Κυριακή είσαι αναγκασμένος να εγκλωβίζεσαι 10 χιλιόμετρα πριν τα Τέμπη και να κάνεις τουλάχιστον μια ώρα μέχρι να διασχίσεις την κοιλάδα, τρελένεσαι! Και σαν να μην φτάνουν τα πολλά αυτοκίνητα και οι δρόμοι της Ελλάδας που κάνουν τραγική την κατάσταση, έχεις να αντιμετωπίσεις και τον κάθε ασυνείδητο οδηγό, που ενώ βλέπει ότι δεν κινείται τίποτα, πάει και κάνει προσπέραση απο δεξιά. Μα που νομίζει πως θα πάει; Ας μου απαντήσει ένας απο αυτούς... Άντε να περάσει και 5-6 αυτοκίνητα και τι έγινε; Έχει καθόλου συναίσθηση ότι μετά όλοι οι υπόλοιποι θα καθυστερήσουν ακόμα παραπάνω μέχρι αυτός να μπει πάλι στο ρεύμα; Και φυσικά το ίδιο ακριβώς σκηνικό επαναλαμβάνεται και με αυτούς που αποφασίζουν να το παίξουν έξυπνοι και να πάνε από τον παράδρομο, γλιτώνουν αυτοί 5-6 χιλ. μποτιλιάρισμα και όλοι οι υπόλοιποι οικονομούν τουλάχιστον 20 λεπτά περισσότερο μποτιλιάρισμα!!! Το αποτέλεσμα; Κάθε Κυριακη σπασμένα νεύρα και πολλά σπασμένα αυτοκίνητα. Σταμάτα - ξεκίνα όλο και κάποιος θα αφαιρεθεί και θα καρφωθεί πάνω στο μπροστινό του. Και πραγματικά σκασίλα μου για τα αυτοκινητάκια τους, αλλά μετά έχει και άλλη καθυστέρηση... και το μποτιλιάρισμα δεν έχει τελειωμό! Αλλά ποιος νοιάζεται; Το μόνο που απασχόλησε τους υπεύθυνους είναι να λειτουργήσουν τους σταθμούς των διοδίων και από τις δυο πλευρές (Παρεμπιπτόντως... πήγαινε, έλα Καλαμπάκα-Θεσσαλονίκη 6 φορές διόδια, πήγαινε, έλα Αλεξανδρούπολη-Θεσσαλονίκη 0 φορές διόδια και οι δρόμοι, απλά δεν συγκρίνονται) Και γιατί να τους νοιάξει άλλωστε; Ο Κωστάκης και οι φίλοι του για να έρθουν στα εγκαίνια της ΔΕΘ, χρησιμοποίησαν τα λιαρ τζετ τους. Σιγά μη έρθουν οδικώς από τα Τέμπη! Αυτά... τα είπα και ξαλάφρωσα. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, βέβαια!