30/9/07

Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς

Η καρδιά αποτελεί την κινητήριο δύναμη της ζωής, τη μυϊκή αντλία που ωθεί το αίμα σε όλο το σώμα. Κατά μέσο όρο ζυγίζει 300 με 350 γραμμάρια. Εκτελεί πάνω από 100.000 συστολές ανά 24ωρο, δηλαδή σε μια ζωή γύρω στα 75 χρόνια συστέλλεται περίπου τρία δισεκατομμύρια φορές. Χρειάζεται μόνο 1 λεπτό για να κάνει ένα κύτταρο να διατρέξει όλο το σώμα. Σε μια μέρα αντλεί αρκετό υγρό για να γεμίσει μια δεξαμενή 10.000 λίτρων. Όλο αυτό το μηχανικό έργο γίνεται με την κατανάλωση ενέργειας 180 θερμίδων ανά 24ωρο, δηλαδή με ενέργεια που μπορεί να προέλθει από την κατανάλωση... 2 αβγών!

Διάφορα μέρη του σώματος έχουν αποτελέσει το αντικείμενο πολλών παροιμιών, φράσεων και τραγουδιών αλλά η καρδιά νομίζω ότι τα "τρώει" όλα, μιας και έχει συνδεθεί με τα συναισθήματα. Για το λόγο αυτό μιλάμε για καλή ή κακή, σκληρή ή τρυφερή καρδιά που γελά ή κλαίει, πηδά ή έρχεται στον τόπο της, χαλάει ή μας τη χαλάνε. Ακόμα η καρδιά τρέμει, ραγίζει ή σπάζει, μας την ανοίγουν ή μας την κάνουν περιβόλι, μας τη σπαράζουν ή μας την καίνε!

Μερικές από τις πιο γνωστές παροιμίες για τη καρδιά,είναι:
  • Οίνος ευφραίνει καρδίαν [η αγαπημένη μου ;-) ]
  • Κάλλιο κόμπο στο πουγγί, παρά κόμπο στην καρδιά
  • Βρήκε ο γύφτος τη γενιά και αναστέναξε η καρδιά του
  • Έχει καρδιά για πόλεμο, μα δεν βαστούν τα κότσια του
  • Στον κάμπο δείχνεται η καρδιά, στο μετερίζι η μαστοριά
Τα τραγούδια με τίτλο "Καρδιά..." πάρα πολλά, ενώ τα τραγούδια με μια απλή αναφορά στην καρδιά...άπειρα! Μερικά από αυτά είναι:
Υ.Γ.1: Ξέρει κανείς πότε είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Ήπατος; Να κάνω μια αναφορά και σ'αυτό το καημένο, μιας και τις τελευταίες μέρες έχει πάλι την τιμητική του!!!
Υ.Γ.2: Αδερφέ, το "Nataly's blog" σου έυχεται ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ & ΚΑΛΑ!

29/9/07

Αν η σιωπή ήταν χρυσός...

τώρα θα ήμουν πλούσια :-)

23/9/07

Και αν στη ζωή αλλάξαν όλα...


Πρώτη επίσημη εμφάνιση του ΠΑΟΚ στην τούμπα, για τη νέα αγωνιστική περίοδο και το ποδαρικό μας νομίζω ότι έπιασε!

ΠΑΟΚ-Ηρακλής 3-0

Πρώτο γκολ στο 05' πριν καλά, καλά βρούμε που θα στεκόμαστε! Ακολούθησαν άλλα δύο, στο 47' και στο 67', αλλά η πραγματική νίκη βρισκόταν...στην κατάμεστη τούμπα! Η 4 έδωσε ρέστα... Για του λόγου το αληθές, ακολουθεί και βιντεάκι!



Άλλωστε, το δήλωσε και ο Santos... "Ο κόσμος του ΠΑΟΚ είναι πραγματικά εντυπωσιακός και αξίζει πραγματικά να κάνουμε ότι μπορούμε για να τον ικανοποιούμε. Δεν υπόσχομαι ότι θα το κάνουμε πάντα, όμως σίγουρα ότι θα προσπαθούμε για αυτό."

Υ.Γ.:Λα,λα,λα,λα,λα...δεν είμαστε καλά στα μυαλά μας :-)

18/9/07

Αφιερωμένο...

…σε όλους αυτούς που βρίσκονται σε αδιέξοδο, επειδή νομίζουν ότι έχουν εξαντλήσει όλες τις πιθανές λύσεις!

“Κάθομαι σ’ ένα ήσυχο δωμάτιο στο Μίλκροφτ Ιν, μια ήρεμη τοποθεσία κρυμμένη ανάμεσα στα πεύκα, περίπου μια ώρα έξω από το Τορόντο. Είναι μεσημέρι, στα τέλη του Ιούλη και ακούω τους απεγνωσμένους ήχους μιας πάλης ζωής και θανάτου λίγα μέτρα παρακάτω. Είναι μια μύγα που αναλίσκει την τελευταία σπίθα ενέργειας της μικρής της ζωής σε μια άσκοπη προσπάθεια να πετάξει μέσα από το τζάμι του παραθύρου. Τα φτερά που πεταρίζουν περιγράφουν τη στρατηγική της: «Προσπάθησε πιο πολύ». Όμως είναι μάταιο. Η τρελή προσπάθεια δεν έχει ελπίδες. Ειρωνικά, η πάλη είναι κομμάτι της παγίδας. Είναι αδύνατο για τη μύγα να προσπαθήσει αρκετά σκληρά ώστε να καταφέρει να σπάσει το τζάμι. Παρόλα αυτά, το μικρό έντομο διακινδυνεύει τη ζωή του για να φτάσει το στόχο του με επιμονή και αποφασιστικότητα. Η μύγα είναι καταδικασμένη. Θα πεθάνει στο τζάμι. Στην άλλη άκρη του δωματίου, μόνο δέκα βήματα μακριά, η πόρτα είναι ανοιχτή. Δέκα δευτερόλεπτα πετάγματος και η μύγα θα μπορούσε να βγει έξω. Με ελάχιστη προσπάθεια, που τώρα χαραμίζεται, θα μπορούσε να ελευθερωθεί από την παγίδα μέσα στην οποία μπήκε μόνη της. Η δυνατότητα είναι εκεί. Θα ήταν τόσο εύκολο! Γιατί η μύγα δεν δοκιμάζει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό; Πως της μπήκε η ιδέα ότι αυτός ο δρόμος και η αποφασιστικότητα της θα φέρουν την επιτυχία; Με ποια λογική συνεχίζει μέχρι θανάτου ν’ αναζητά την έξοδο; Χωρίς αμφιβολία, αυτό είναι λογικό για τη μύγα. Δυστυχώς είναι μια λογική που θα τη σκοτώσει. Δεν είναι αναγκαίο να προσπαθούμε σκληρότερα για να επιτύχουμε περισσότερα – δεν εξασφαλίζεται καν ότι έτσι θα πάρουμε αυτό που θέλουμε απ’ τη ζωή. Στην πραγματικότητα, μερικές φορές αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος! ”

Τα παραπάνω, αποτελούν απόσπασμα από το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει τα τελευταία 23 χρόνια! Το βιβλίο λέγεται “Η λύση είσαι εσύ”, συγγραφέας του είναι ο Μάϊκ Μούι και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη".

10/9/07

Για τον έρωτα...

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: «Τι είναι το κρυφτό;». Ο Eνθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω-κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν κι αυτοί. Αλλά υπήρχαν πολύ που δεν ήθελαν να παίξουν: Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και ο 'Aνανδρος δεν ήθελε να ρισκάρει.

«Ένα, δύο, τρία» άρχισε να μετράει η Τρέλα.

Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά, μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε. Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου, ο οποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο. Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί, γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της, οπότε την άφηνε ελεύθερη και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα. Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν. Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο. Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί.

«....1000» μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.

Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία. Ένιωσε τον «ρυθμό» του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί. Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα.

Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια. Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.

Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει...

Συγγραφέας-άγνωστος

6/9/07

Ένα καράβι παλιό...

... σαπιοκάραβο λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά, αφήνει πίσω στραβά και παράλογα, σηκώνει άγκυρα για μακριά!

1/9/07

Απόψε φθινοπώριασε!

Μητσιάς Μανώλης
Μουσική/Στίχοι: Χατζιδάκις Μάνος/Γκάτσος Νίκος

Απόψε πέφτει παγωνιά
Στο δρόμο και στη γειτονιά
Και μες’ το βράδυ το θολό
θυμάμαι και μελαγχολώ

Απόψε φθίνοπώριασε
Και τ’ όνειρο ξεθώριασε
Καρδιά μου κάν’ υπομονή
Κι ο ήλιος θα ξαναφανεί...

Απόψε μύρισε βροχή
Χειμώνας μπαίνει στη ψυχή
Και στο δρομάκι το στενό
Με πιάνει το παράπονο


Μην μου "την πείτε" πάλι για το τραγουδάκι! Φθινόπωρο θα πει μελαγχολία που λέει και ο Μητροπάνος! Εγώ φταίω;;; Έψαξα στο Kithara να βρω ένα τραγούδι για το φθινόπωρο... Search results???? Το ένα πιο καταθλιπτικό από το άλλο! Τι να κάνουμε; Η εποχή αυτή από μόνη της είναι λίγο θλιμμένη... Ο ήλιος βέβαια ακόμα θερμός μας ζεσταίνει με τις ακτίνες του, αλλά όλο και λιγότεροι επισκέπτονται πλέον τις παραλίες...Το Σεπτέμβρη τελειώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι τις διακοπές τους. Τον ίδιο μήνα επιστρέφουν στις δουλειές τους και στη ρουτίνα τους. Στις δημιουργικές ή λιγότερο δημιουργικές ή και καθόλου δημιουργικές ασχολίες τους. Οι μαθητές και οι δάσκαλοι – καθηγητές επιστρέφουν στα σχολεία. Στα πανεπιστήμια επιστρέφουν με βαριά καρδιά οι φοιτητές για την επαναληπτική εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Οι μήνες της ανεμελιάς διακόπτονται απότομα! Εεε, λίγο αυτό, λίγο το φως που χάνεται από νωρίς, λίγο η υγρασία που τη νιώθεις στο πρώτο κιόλας βήμα εκτός σπιτιού, λίγο τα φύλλα που πέφτουν ....και η διάθεση όλων αλλάζει ως δια μαγείας!
Ναι αλλά...εκτός από καταθλιπτικός μήνας, ο Σεπτέμβρης είναι και ο μήνας που σηματοδοτεί το νέο ξεκίνημα! Λες και είναι αυτός ο πραγματικός πρώτος μήνας του έτους. Αυτό το μήνα οι περισσότεροι άνθρωποι τον φορτώνουν με πολλές προσδοκίες και με πολλές υποσχέσεις! Θα γίνουμε πιο συνεπείς, θα κάνουμε δίαιτα, θα πάμε γυμναστήριο, θα διαβάσουμε περισσότερο, θα πάρουμε προαγωγή, θα αλλάξουμε διακόσμηση κτλ κτλ. Λίγα από αυτά βέβαια θα τηρηθούν, αλλά το σημαντικό είναι ότι μας δόθηκε άλλη μια ευκαιρία να κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση!
Μήνας είναι. Θα περάσει. Και θα έρθει ο Οκτώβρης. Και θα περάσει κι αυτός. Και μαζί θα χαθεί και κάθε ελπίδα να ξεκινήσουμε ό,τι δεν προλάβαμε το Σεπτέμβρη και το μεταθέσαμε στον Οκτώβρη. Θα έχουμε μπει πια για τα καλά στη ρουτίνα μας. Και θα περιμένουμε τον επόμενο Σεπτέμβρη για να αναδιοργανωθούμε ξανά και να θέσουμε νέους στόχους, που ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα τους πετύχουμε. Πρώτη φορά τα ζούμε;;; Μάθαμε τώρα!
Δε μελαγχόλησα. Κάθε άλλο! Απλά βρίσκομαι κι εγώ σε μεταβατική περίοδο και κάθε τέτοια περίοδος γεννάει πολλές προσδοκίες αλλά και ανασφάλειες. Και δεν είναι και λίγα όσα ξεκινάω…
Θα δούμε. Ο χρόνος θα δείξει.
Άραγε τον επόμενο Σεπτέμβρη τι θα σκέφτομαι;